BUNKIER STACJI ŁĄCZNOŚCI

Obiekt specjalny o kryptonimie Magarčevac jest to centrum radiowo - przekaźnikowe Jugosłowiańskiej Armii Ludowej, znajdujące się w sercu Petrovej Gory. Obecnie jest opuszczony i przeznaczony do wynajęcia. 

Część naziemna to niewielki dom, położony na trasie do monumentu na Petrovej Gorze. 

Interesujące jest to, że sporo tajnych obiektów wojskowych przypomina z zewnątrz wypoczynkowe domki górskie. Są one bardzo wygodne i przystosowane na dłuższe pobyty. Wszystkie urządzenia natomiast schowane są dobrze pod ziemią. 

Domek może i był wygodny, lecz obecnie panuje tu zasada : to co dobrze prezentuje się na ścianie, lepiej prezentuje się na skupie złomu. 

Taki trend panuje również w Polsce - istnieją niepozorne domki, które skrywają podziemne schrony. Tendencja ze skupem złomu jest również jak najbardziej aktualna. 

A teraz najciekawsze : podziemia. 

Uff, blisko było ... słabo tu oświetlone, a raczej wcale. Oświetlenie lepiej niż na ścianie prezentuje się gdzie indziej. 

Podziemia obiektu skrywały wiele urządzeń komunikacyjnych, a najważniejszym z nich był przekaźnik radiowy RRU-800, wyprodukowany przez Siemensa i następnie przerobiony dla potrzeb Jugosłowiańskiej Armii Ludowej. Dokładna specyfikacja techniczna do jakiej udało nam się dotrzeć jest w języku chorwackim, a my raczej spaliśmy na zajęciach ... 

Sprzęt ten, po licznych modyfikacjach, użytkowany był do roku 1991

Łączność radiowa opierała się na szyfrowaniu. Nasz obiekt nosił kryptonim CEZAR-35, a jego naczelnik TAVANISTE 179. 

Dotarliśmy do wspomnień brygadiera i autora książki o wojnie w byłej Jugosławii Cispera Patty, który opowiada historię budynku (oczywiście wszystko po chorwacku) : 

"Petrova Gora położona 50 km od Zeljavy była największym centrum łączności Jugosłowiańskiej Armii Ludowej. Wśród gęstych lasów wysoki na 60 metrów słup oznacza, że las kryje podziemny kompleks z dobrze zamaskowanym wejściem. 

Podziemia schodzą na 30 metrów w dół, a wejście znajduje się w niepozornym dwupiętrowym domu. 

Obiekt został wykuty w skałach i skonstruowany tak, że załoga w razie wybuchu jądrowego była w stanie wytrzymać 3 miesiące pod ziemią. 

Zajmuje powierzchnię 2000 metrów kwadratowych, posiadając wiele pokoi, własną elektrownię, kuchnię, pomieszczenie do przechowywania żywności i wody, oraz pomieszczenie do odkażania. 

Wszystkie pomieszczenia oddzielone są przegrodami i drzwiami pancernymi, zdolnymi wytrzymać wybuch bomby atomowej.  

Wejścia chronią drzwi o masie 40 ton, zdolnych zatrzymać falę ataku nuklearnego. "

Nasza Atomowa Kwatera Dowodzenia jest jednak o wiele bardziej zniszczona. 

40 tonowych drzwi chyba już nie ma, lepiej prezentują się na złomowisku, jednak zastąpiono je niemniej solidnymi drewnianymi. 

A oto wspomniany wyżej słup, widoczny ponad drzewami. 

Nie jest to robota, żeby od razu fatygować Mustang Wanted, lub Jamesa Kingstona. Sami się tym zajmiemy.

Jeszcze na chwilę pod ziemię i lecimy dalej. 

Nietoperze są tu jakieś inne, niż u nas w Modlinie, jakieś bardziej kanciaste. 

Jedziemy dalej, trochę zostało do zwiedzenia.